Nathalie haar reis naar een Lioness lifestyle

Ik ben 37 jaar en mama van Femke (9,5) en Jelle (7), ben inmiddels 11 jaar gelukkig getrouwd met Steven en boekhoudster van beroep. Beide kinderen gaan drie keer per week naar de sportclub. Voor Femke is dat de dansschool, voor Jelle de voetbalclub, en in de winter komt daar vaak nog de zwemclub bij voor beiden. Aangezien mijn man in shiften staat, is een duidelijke planning echt wel nodig. Met onze drukke agenda’s is het niet altijd even evident om alles geregeld te krijgen!

In 2018 was ik herstellende van een burn-out. Er werd me aangeleerd meer ‘ja’ te durven zeggen tegen mezelf, meer me-time in te lassen… Die periode werd ik geprikkeld door het enthousiasme van Sandrine, een Lioness die ik leerde kennen als voetbalmama. Ondertussen heb ik aan haar een blijvende vriendin overgehouden. Haar enthousiasme sloeg al snel over en ik voelde meteen hoe leuk ik de oefeningen vond, hoe snel één uur trainen voorbij vloog, de positiviteit van de club die zich vertaalde in de vele quotes, de andere Lionesses die me vaker zagen terugkomen op dezelfde dagen en me aanspraken met ‘Hey, kom je vaker op x?‘ of ‘Was je ook stijf de volgende dag?‘. Voor mezelf was dat een enorme drive om ook alleen naar Lioness te blijven gaan. Wat begon als een 10-beurtenkaart met een wekelijkse workout, is intussen uitgegroeid tot een abonnement waarbij ik twee keer per week kan gaan trainen. Dat was een bewuste keuze die ik moest maken, want langs de ene kant wou ik aan mezelf werken en langs de andere kant voelde ik te veel vrijheid om ‘te gaan wanneer ik wil’ met een 10-beurtenkaart. Ik begon meer en meer à la minute te annuleren of weken over te slaan zonder reden, en begon me te realiseren dat ik niet eerlijk was tegenover mezelf. Daarom verplichtte ik mezelf een abonnement te nemen en het engagement van Lioness écht aan te gaan. Dat was in februari 2019. Ik nam een abonnement om twee keer per week te gaan trainen, kreeg m’n eerste intakegesprek en een inbodyscan. Ook die beslissing heeft me geholpen, want ‘Hey we hebben daar al wel voor betaald hé, komaan’ (boekhouder-minded als ik ben). Ik had nooit gedacht dat ik m’n eten ging afwegen, maar deed het toch. De foodapp en de coaches helpen daar enorm bij. De vele tips/receptjes/food preppen/het afwegen van m’n eten… Ik had altijd gedacht dat het te veel moeite zou zijn, maar al snel begon ik door te hebben dat het echt de moeite loont en ik had geen hongergevoel!